Hallo collega's in Nederland.
Hierbij wil ik een verhaal doen over een ervaring met de uitvoering van ons vak in het buitenland.
Ik verblijf momenteel in Manila (Filippijnen) i.v.m. het overlijden van mijn schoonvader. Dit ter zijde, maar nu alle formaliteiten achter de rug zijn heb ik mijn schoonzus geholpen met een koeltechnisch probleem.
Zij runt een buurtwinkeltje in de hoofdstad Manila. De mensen uit de wijk kopen hier in kleine hoeveelheden hun dagelijkse benodigdheden voor zover hun budget dit toelaat.
Hiervoor heeft zij o.m. een glasdeurkoelkast, van waaruit zij koele softdrinks verkoopt. De kast is aangekocht in 2004, maar hij doet het niet meer.
Enkele weken geleden was er een monteur van de leverancier bij geweest, en die had geconstateerd dat de koudemiddelvulling te laag was i.v.m. een vermoedelijke lekkage.
Natuurlijk wilde ik nu zelf even kijken, en de kast aangezet. De compressor draaide, maar de kast werd niet koud. De persleiding werd niet warm. Dit kan overeenkomen met een koudemiddel tekort. Ik vroeg mij alleen af hoe de monteur dit had kunnen constateren want er was geen meetaansluiting aanwezig.
De leverancier had destijds voorgesteld om de kast op te halen en in hun werkplaats te repareren. Ik zij tegen mijn schoonzus dat ze het bedrijf maar moest bellen om de kast op te laten halen. Dus dat deed ze.
Er werd eerst gezegd dat de kast op vrijdag zou worden opgehaald. Er kwam niemand. Toen werd het zaterdag, er kwam wederom niemand. Toen werd er op woensdag gebeld dat men onderweg was.
Uiteindelijk kwamen er inderdaad twee personen uit naam van dit bedrijf. Maar ze kwamen de kast niet ophalen. Ze kwamen samen met het plaatselijke openbaar vervoer (jeepney) en brachten een rugzak met wat gereedschap, een vacuumpomp, een handzaam flesje koudemiddel, en een compressor mee.
Ik was erg benieuwd wat er ging gebeuren, maar wilde mij er niet (te veel) mee bemoeien. Ze knipten de compressor eruit. Het gas blies flink in het rond, dus zo lek was het systeem kennelijk niet. De compressor werd los van het circuit opgestart, en met een vinger op de afgesneden persleiding werd gecontroleerd of deze wel voldoende opbrengst had. Dat bleek dus niet zo te zijn, hetgeen mij niets verbaasde want deze had al heel lang in hoge omgevingstemperatuur gedraaid met een onder de kast gebouwde condensor, zonder ventilator.
Op de compressor zat 5 jaar garantie. Deze werd dus niet in rekening gebracht. Alleen arbeid diende te worden betaald. (rekening 3800 pesos voor twee man, ongeveer 4 uur bezig geweest. Omgerekend ca. 63 euro. Een gemiddeld maandsalaris ligt hier op 10.000 pesos)
De manier waarop het werk werd uitgevoerd is erg verschillend van Nederlandse (Europese) maatstaven, wat mij overigens niets verbaast, De vele auto's, bussen, jeepney's en taxi's blazen hier trouwens ook een aardige roetdeken boven de stad, dus milieu is nog een achtergeschoven kindje.
De nieuwe compressor werd geplaatst. Om de leidingen te verbinden werden deze m.b.v. een punttang en de bek van een kniptang aan het uiteinde een beetje uitgezet, om zodoende de leidingen tegen elkaar aan te kunnen solderen. Het solderen gebeurde met twee man. De eerste stookte de leiding warm met een gasbrandertje, en de tweede hield het draadje soldeermateriaal tegen de leiding.
aan. Nadat e.e.a. was gemonteerd werd het systeem vacuum getrokken en gevuld vanuit het kleine handzame koudemiddelflesje. Om de juiste vulling te bepalen werd het systeem met een amperetang gecontroleerd. De plaatsing van deze tang vond ik wat vreend, omdat deze over een knooppunt van elektrische leidingen werd geplaatst. Gewoon over een lasdop dus, en niet met de draad door de bek van de tang heen. Ik zag echter niet wat er werd afgelezen.
Het systeem moest ruim een uur proefdraaien. Ondertussen werden de monteurs uitgenodigd om deel te nemen aan de middagmaaltijd, bestaande uit rijst, gebakken vis en diverse groenten.
Na afloop van het werk moest de monteur onze huistelefoon gebruiken om zijn baas te bellen. Wel wat vreemd want hier loopt ook iedereen met een mobiele telefoon. Maar goed, 3800 pesos afgerekend en de koelkast doet het weer. Ik heb wel gevraagd of ze een condensorventilator kunnen plaatsen. Dat zal de functionaliteit van de kast, en bovendien de levensduur van de compressor zeker ten goede komen. Vooral bij de gemiddelde omgevingstemperaturen hier.
Dit moest speciaal worden aangevraagd, en kan waarschijnlijk over een maand of drie worden uitgevoerd.
In ieder geval kan mijn schoozus weer koele drankjes verkopen, en ben ik een ervaring rijker.
Straks terug in Nederland mag ik weer aan mijn Technisch Constructie Dossier werken, om aan te tonen dat onze installaties veilig zijn. Zo gaat dat in de wereld.
Groet aan alle collega's
Hans